Het klikte gelijk tussen Rita (80) en Wendy (34). Zij zijn sinds maart gekoppeld binnen het project ‘Samen in Amsterdam’ van het Rode Kruis Amsterdam. Ik kwam bij Rita thuis in West Amsterdam om hen te vragen waarom ze zich hebben aangemeld en hoe ze het ervaren.
- door Weera Koopman
Hoe verloopt het contact tussen beide maatjes?
Rita en Wendy zijn erg blij met elkaar. Het afgelopen halfjaar zijn ze onder andere naar het Concertgebouw en het Amsterdam Museum geweest. Ze houden allebei van reizen – Rita: “Ik pak mijn kloffie niet voor minder dan 14 dagen!” - en wisselen dan ook graag hun reisverhalen uit. Het klikte bij hun eerste ontmoeting dan ook gelijk tussen Rita en Wendy. Na twee uur kletsen hadden ze gelijk een nieuwe afspraak gemaakt. Rita: “Ik doe alles zelf en vrij vaak ga ik alleen op stap. Toch vind ik het altijd beter met zijn tweeën. Glaasje witte wijn, bitterbal erbij… zo genieten we samen van Amsterdam”. Wendy: “Het is best wel bijzonder wat voor klik wij hebben met elkaar. We laten elkaar vrij, maar weten elkaar ook te vinden. Het gaat eigenlijk heel natuurlijk bij ons. Daar hebben we ook wel mazzel mee”.
Waarom hebben ze zich aangemeld?
Wendy wilde graag vrijwilligerswerk doen en ging op zoek naar de mogelijkheden. Toen ze het project op Facebook tegenkwam dacht ze: “Wat een win-win! Je helpt een ander, maar je gaat zelf ook dingen doen die je niet zo snel zou bedenken, zoals het bezoeken van een museum”. Rita: “Ik zei tegen mijn huisarts dat ik het fijn zou vinden als er weer iemand langskwam. Ik heb kortgeleden mijn man verloren, dus ik moest erg wennen aan het alleen-zijn. De huisarts had me aangeraden om me aan te melden bij het project ‘Samen in Amsterdam’. Ik werd snel gekoppeld aan Wendy en ik ben echt blij met haar”.
Wat maakt het zo leuk om aan elkaar gekoppeld te zijn binnen het project?
Rita: “Het is vooral fijn dat het klikt tussen ons en dat Wendy een eigen inbreng heeft. Zo zijn we het niet altijd met elkaar eens en kunnen we daar echt een gesprek over voeren”. Wendy: “Ik vind het zo leuk dat Rita het leuk vindt. Met weinig inspanning is het toch zo gezellig. Ik vind haar betrokken en heel dankbaar”. Verder vindt Wendy het prettig dat mevrouw zo bij de tijd is en nog steeds nieuwsgierig is om nieuwe dingen te ontdekken. Rita vertelt trots aan me dat ze laatst de stoute schoenen heeft aangetrokken en een tablet heeft gekocht. Nu kan ze gemakkelijk mailen en Skypen met haar familie en natuurlijk haar maatje. Wendy: “Ze is eigenlijk gewoon een heel hippe oma, hè!”.